انجام ورزش چه بصورت حرفه ای و چه بصورت آماتور همواره با خطر بروز آسیب هایی همراه است، البته بروز آسیب های ورزشی شدید در ورزشکارانی که بطور حرفه ای ورزش می کنند بیش از سایر افراد است.
انجام نادرست حرکات ورزشی، انجام ورزش شدید بدون آمادگی قبلی و ورزش با امکانات نامناسب و در محیط غیر استاندارد از جمله عواملی هستند که ریسک بروز آسیب های ورزشی را افزایش می دهند.
آسیب های ورزشی شایع
– آسیب های شانه مانند التهاب تاندون های شانه، شکستگی های استخوان های شانه، در رفتگی شانه، پارگی روتاتورکاف و …
– آسیب های دست و بازو مانند آرنج تنیس بازان، آرنج گلف بازان، دررفتگی و شکستگی مچ و ساعد دست
– آسیب های زانو مانند درفتگی زانو، شکستگی زانو، پارگی رباط های زانو، آسیب و پارگی منیسک زانو و …
– آسیب های پا مانند شکستگی، دررفتگی و پیچ خوردگی مچ پا، سندرم زانوی دوندگان، التهاب فاشیای کف پا و …
– آسیب های ستون فقرات مانند دیسک کمر و گردن، شکستگی مهره ها و …
یک ورزشکار حرفه ای در صورتی میتواند بطور کامل و با توان حداکثری فعاليت داشته باشد كه دارای آسیب دیدگی نباشد. با توجه به اینکه آسیب دیدگی جزیی از ورزش حرفه ای است.
فیزیوتراپی ورزشی
فیزیوتراپی ورزشی یکی از حوزه های تخصصی فیزیوتراپی است که بطور خاص به پیشگیری و درمان آسیب های ورزشی و توانبخشی ورزشکار برای بازگشت هرچه سریع تر به میادین ورزشی انجام می گیرد.
فیزیوتراپی ورزشی یکی از مهم ترین حوزه های تخصصی فعالیت فیزیوتراپیست ها است که با هدف تسریع بهبودی، کاهش عوارض آسیب دیدگی و بازگرداندن ورزشکار به سطحی از آمادگی که توانایی بازگشت به میادین ورزشی را داشته باشد انجام می گیرد.
متخصص فیزیوتراپی ورزشی
فیزیوتراپیست ورزشی در دوران تحصیل دروس تخصصی را زمینه حركت شناسی و بيومكانیک اندامها، بيماری های مختلف بدن و بروز ترین تكنيک های درمانی می آموزند و توانایی درمان و توانبخشی را بسیاری از بیماری ها و آسیب ها از جمله آسیب های ورزشی بدست می آورند.
پیشگیری و درمان:
تمام تلاش متخصصان فیزیوتراپی ورزشی در دو سطح جهت ارائه خدمات به ورزشکاران ارائه میشود. سطح اول با آموزش و انجام تمرینات تخصصی در پیش از مسابقات جهت پیشگیری از آسیبهای ورزشی و سطح دوم درمان آسیب های وارده در هنگام فعالیت ورزشی. به همین جهت فیزیوتراپی ورزشی تاثیر بسزایی در تامین و تضمین سلامتی ورزشکاران دارد.
شدت آسیبدیدگی:
متخصصان پس از ارزیابی بیمار و بررسی میزان و شدت آسیب دیدگی و با توجه به شرایط ورزشکار و میزان فعالیت آن روش های فیزیوتراپی ورزشی را برای کمک به بازگشت هرچه سریع تر ورزشکار به میادین ورزشی و سطح آمادگی قبل از آسیب دیدگی بکار می گیرند.
تمرین درمانی مهم ترین و موثرترین راهکار در بخش فیزیوتراپی ورزشی است.
متخصص فیزیوتراپی با توجه به شدت آسیب ایجاد شده تمرینات ورزشی را برای افزایش قدرت عضلات، بهبود انعطاف پذیری، افزایش دامنه حرکتی و در کل تسریع بهبودی تنظیم میکند.
شیوههای کمکی:
فیزیوتراپیست در کنار تمرینات ورزشی از مدالیته های دیگری همچون الکتروتراپی، و روش های درمان دستی نیز برای کمک به بهبود وضعیت ورزشکار استفاده می کند.
آسیبدیدگی مجدد:
آسیب دیدگی مجدد یکی از مشکلاتی است که فرد ورزشکار را تهدید می کند با انجام فیزیوتراپی ورزشی بطور منظم می توان احتمال آسیب دیدگی مجدد را به حداقل رساند.
منبع:بیتوته