تحقیقات جدید نشان دادهاند که مولکول چربیمانندی به نام BMP با افزایش سن در بدن انسان و موشها زیاد میشود. این ماده در افراد و موشهای مسنتر در بافتهای مختلف بدن از جمله ماهیچه، کلیه، کبد و قلب بیشتر یافت میشود.
خبر خوب این است که ورزش میتواند سطح BMP را کاهش دهد. یک برنامه ورزشی کوتاه مدت در زنان مسن باعث کاهش این ماده در بافت ماهیچهای آنها شده است. به طور کلی، چربیها نقشهای مهمی در بدن ایفا میکنند، از جمله تشکیل غشای سلولی، ذخیره و انتقال انرژی و کمک به جذب ویتامینها. اما برخی چربیها مانند کلسترول LDL و تری گلیسرید بالا در خون با افزایش خطر بیماریهای قلبی و سکته مرتبط هستند.
تحقیقات اولیه نشان میدهد که BMP نیز ممکن است در ایجاد بیماریهای متابولیک، سرطان، بیماریهای کبد و کلیه و همچنین بیماریهای عصبی مرتبط با پیری نقش داشته باشد.
دانشمندان برای بررسی ارتباط BMP با سن، سطح این ماده را در ۱۰ بافت مختلف موشها اندازهگیری کردند و دریافتند که BMP در موشهای مسنتر بیشتر است. آنها همچنین نمونههای بافتی عضلات افراد جوان و مسن را بررسی کردند و به نتایج مشابهی دست یافتند.
در مرحله بعد، محققان تاثیر ورزش بر سطح BMP را در زنان میانسال و مسن بررسی کردند. این زنان در سه برنامه حرکتی مختلف شرکت کردند: ۱۴ ساعت نشستن در روز، ۱ ساعت ورزش و ۱۳ ساعت نشستن، و در نهایت ۹ ساعت نشستن، ۳ ساعت ایستادن و ۲ ساعت پیاده روی.
نتایج نشان داد که سطح BMP در گروه ورزش نسبت به گروه نشستن به طور قابل توجهی کاهش یافته است. کاهش در گروه ایستادن و پیاده روی نیز مشاهده شد، اما به اندازه گروه ورزش نبود.
این یافتههای اولیه امیدوارکننده هستند. به گفته متخصصان، BMP میتواند به عنوان یک نشانگر زیستی برای تغییرات مرتبط با سن در نظر گرفته شود. کاهش سطح BMP در بدن زنان ورزشکار نشان میدهد که ورزش میتواند یکی از راههای مقابله با اثرات پیری باشد.
البته تحقیقات بیشتری برای درک کامل چگونگی تاثیر ورزش بر روند پیری و نقش BMP در این فرآیند مورد نیاز است. با این حال، همین یافتههای اولیه میتوانند به توسعه مداخلات جدید برای کند کردن یا حتی معکوس کردن روند پیری کمک کنند. دانشمندان معتقدند که درک بهتر فرآیند پیری میتواند به ما در داشتن زندگی طولانیتر و سالمتر کمک کند.
منبع: healthline