علائم و روش های تب كريمه كنگو

تب خونریزی کریمه کنگو (CCHF) یک بیماری گسترده است که توسط ویروس کنه ( ویروس نایرو) از خانواده Bunyaviridae ایجاد شده است. میزبان ویروس CCHF شامل طیف گسترده ای از حیوانات وحشی و خانگی مانند گاو ، گوسفند و بز است. بسیاری از پرندگان در برابر عفونت مقاوم هستند ، اما شترمرغ ها مستعد هستند.

حیوانات به دلیل نیش کنه های آلوده، آلوده می شوند و ویروس حدود یک هفته پس از عفونت در جریان خون آنها باقی می ماند و این امکان را می دهد که وقتی پشه یا کنه دیگر نیش می زند ، چرخه حیوانات نیز ادامه یابد. اگرچه تعدادی از گونه های کنه قادر به آلوده شدن به ویروس CCHF هستند ، اما کنه های جنس هیالوما بردار اصلی هستند.

 

انتقال تب خونريزی دهنده كريمه كنگو:

 

ویروس CCHF یا با نیش کنه یا از طریق تماس با خون یا بافت حیوانات آلوده در طی و بلافاصله پس از ذبح به افراد منتقل می شود. بیشتر موارد در افراد درگیر در صنعت دامداری مانند کارگران کشاورزی ، کارگران کشتارگاه و دامپزشکان رخ داده است.

انتقال انسان به انسان می تواند ناشی از تماس نزدیک با خون ، ترشحات ، اندام ها یا مایعات بدن افراد آلوده باشد. عفونت های ناشی از بیمارستان نیز می تواند به دلیل ضدعفونی نامناسب تجهیزات پزشکی ، استفاده مجدد از سوزن و آلودگی وسایل پزشکی رخ دهد.

علایم تب کنگو:

 

طول دوره نهفتگی بستگی به نحوه آلوده شدن به ویروس دارد. به دنبال عفونت توسط نیش کنه، دوره نهفتگی معمولاً یک تا سه روز و حداکثر نه روز است. دوره نهفتگی پس از تماس با خون یا بافتهای آلوده معمولاً پنج تا شش روز است و حداکثر 13 روز ثبت شده است.

شروع علائم تب کنگو به صورت ناگهانی، همراه با تب، میالژی (درد عضله)، سرگیجه، درد و سفتی گردن، کمردرد، سردرد، درد چشم و فوتو فوبیا (حساسیت به نور) وجود دارد. علایم زودهنگام ممکن است حالت تهوع ، استفراغ ، اسهال ، درد شکم و گلودرد وجود داشته باشد ، به دنبال آن نوسانات شدید و سردرگمی ایجاد می شود. بعد از دو تا چهار روز ، اضطراب ممکن است با خواب آلودگی ، افسردگی و خستگی عوض شود.

سایر علائم بالینی شامل تاکی کاردی (ضربان قلب سریع) ، لنفادنوپاتی (غدد لنفاوی بزرگ شده) و بثورات شکمی (بثورات ناشی از خونریزی در پوست) است. گربه ممکن است جای خود را به بثورات بزرگتر بنام اکیموز و سایر پدیده های خونریزی بدهد. معمولاً شواهدی از هپاتیت وجود دارد و بیماران شدید ممکن است بدتر شدن سریع کلیه ، نارسایی ناگهانی کبد یا نارسایی ریوی بعد از روز پنجم بیماری را تجربه کنند.

میزان مرگ و میر ناشی از CCHF تقریباً 30٪ است که مرگ در هفته دوم بیماری رخ می دهد. در بیمارانی که بهبود می یابند ، بهبود به طور کلی از روز نهم یا دهم پس از شروع بیماری آغاز می شود.

 

راههای درمان تب کنگو :

 

مراقبت های حمایتی عمومی با درمان علائم ، رویکرد اصلی مدیریت تب کنگو در افراد است.

داروی ضد ویروسی ربابیرین برای درمان عفونت CCHF با فواید ظاهری استفاده شده است. هر دو فرمولاسیون خوراکی و داخل وریدی به نظر می رسد مؤثر است.

 

کنترل تب کنگو در حیوانات و کنه ها

 

پیشگیری یا کنترل تب کنگو در حیوانات و کنه ها دشوار است زیرا چرخه کنه تا حیوانات معمولاً بدون توجه انجام می شود و عفونت در حیوانات اهلی معمولاً مشهود نیست.

هیچ واکسنی برای استفاده در حیوانات موجود نیست.

 

منبع:بیتوته