بررسی عوارض جراحی زیبایی لیفت و کوچک کردن سینه و پروتز سینه

علت شایع مراجعه خانمها به جراح جهت انجام عمل لیفت و کوچک کردن سینه

 

– سینه های بزرگ و یا شل و افتاده که از نظر فرد زیبا نیستند یا سایز آن با اندام وی تناسب ندارد
– ایجاد درد در شانه، گردن، پشت به علت سنگینی و آویزان بودن سینه
– عفونت مکرر درزیر و بین سینه ها
– گوشه گیری بعلت خجالت از حضور در اجتماع
– ایجاد شیار و لک روی شانه ها
– اختلال در فعالیت ورزشی
– فرد لباس مناسب پیدا نمیکند

تمام اعمال جراحی که روی بدن انسان انجام میگیرد حتی با رعایت کامل تکنیک های جراحی عوارض خاص خودشان را ایجاد میکنند . جراحی های زیبایی هم از این قاعده مستثنی نیستند .عوارض میتواند بعلت های مختلف ایجاد شود و تمام تلاش کادر پزشکی در جهت کاهش این عوارض میباشد . فرد داوطلب این عملها باید دستورات قبل و بعد عمل را بدقت رعایت کند تا احتمال بروز عارضه کاهش یابد.

مهم ترین عوارض احتمالی عبارتند از:

خونریزی و تجمع لخته (هماتوم)

داخل سینه که در کمتر از 1% موارد دیده میشود. اغلب در 12 ساعت اول بعد عمل و معمولا در یک سینه ایجاد میشود. علایم آن افزایش درد، بزرگ و سفت شدن سینه همراه کبودی وسیع است. سریعا باید خون و لخته تخلیه شود. گاهی خونریزی و هماتوم محدود است و نیاز به تخلیه نیست و خودبخود جذب میشود. گاهی خونریزی تاخیری است و 10 تا 14 روز بعد از عمل بوقوع میپیوندد و علت آن ورزش و فشار و ضربه به سینه است که لخته های کوچک داخل سینه کنده شده و خونریزی ایجاد میشود. توصیه میشود 10 روز قبل عمل داروهای رقیق کننده خون مانند آسپرین مصرف نشود و تا دو ماه فعالیت شدید بدنی ممنوع است.

تجمع مایع یا سروما داخل سینه

با احتمال 5-1% ایجاد میشود. علامت آن بزرگ شدن سینه , احساس جابجایی مایع و هوا داخل سینه و صاف و کشیده شدن پوست ناحیه و ورم پوست میباشد. اغلب با سرنگ قابل تخلیه است و درمان بیشتری نیاز نیست.

عفونت و آبسه

در12-1% موارد ایجاد میشود . زمان وقوع آن روز 14-10 بوده وعلایم آن تب، احساس بیماری، درد درناحیه بخیه یا سینه، ورم و قرمزی پوست، ترشح از زخم، باز شدن بخیه میباشد . جهت درمان آنتی بیوتیک تجویز شده و آبسه تخلیه میشود. شروع مصرف آنتی بیوتیک بلافاصله بعد ازعمل و پانسمان درست و پاکیزه نگاه داشتن زخم به کاهش عفونت کمک میکند .

باز شدن زخم و تاخیر التیام زخم

با احتمال 5% ایجاد میشود. اغلب بعلت عفونت، نکروز و کشش زیاد در محل بخیه ها ایجاد میشود . اغلب خودبخود بسته خواهد شد و دخالت جراحی لازم نیست ولی اکر اسکار ناجور ایجاد شد بعدا میتوان ترمیم ثانویه انجام داد.

پوست شل و اضافه در زیر سینه

یا در دو انتهای برش زیر سینه بسته به روش جراحی میتواند بعد عمل بوجود بیایید . در 12% موارد ایجاد میشود . اغلب با گذشت زمان از بین میرود . ولی در صورت تداوم , بعد یکسال میتوان آن را برداشت و ترمیم کرد . ماساژ دادن ناحیه با پوست اضافه به جمع شدن آن کمک میکند . این مشکل بیشتر در افراد چاق ایجاد میشود.

غیر قرینگی

در 10% جراحی ها و حتی بیشتر میتواند ایجاد شود . که بین دو سینه از نظر سایز یا شکل تفاوت وجود دارد. غیر قرینگی میتواند در مورد اندازه هاله سینه و محل نوک سینه هم اتفاق بیفتد. چون درحالت طبیعی در اکثر افراد بین دو سینه از نظر سایز و شکل اختلاف وجود دارد بنابراین 10%اختلاف بین دو سینه بعد از جراحی در تمام موارد گفته شده قابل قبول بوده و نیاز به دستکاری مجدد ندارد.

نکروز نوک سینه وهاله سینه

بصورت ناقص یا کامل در 6% عملها میتواند بوجود بیاید. هر چه سینه افتاده تر باشد احتمال آن بیشتر میشود . در افراد چاق , دیابتی و مصرف دخانیات شایع تر است . علت آن اختلال در خونرسانی به هاله و نوک سینه است که به مرگ بافت این ناحیه منجر میشود . و علامت آن سیاه شدن بافت میباشد . در صورت وقوع صبر میکنیم تا بافت خودبخود ترمیم پیدا کند و سپس میتوان با جراحی پلاستیک هاله و نوک سینه را بازسازی کرد. در موارد نکروز ناقص، پس از التیام زخم اگر رنگ هاله از بین رفته آن را به رنگ طبیعی تاتو میکنیم.

اسکار یا جای عمل پهن و برجسته (گوشت اضافه)

تا 18% موارد بعد عمل میتواند ایجاد شود. اسکار بدشکل دربرش لنگری بیشتر از برش عمودی و دور هاله ایجاد میشود. در بهترین شرایط خط بخیه پس از یک تا دو سال اسکار باریک سفید رنگ بجا میگذارد و در طی زمان کم کم محو میشود. در صورت وجود کشش زیاد در ناحیه بخیه ها بعلت تکنیک بد جراحی یا وجود هماتوم یا سروما، وجود زمینه ژنتیکی، عدم محدودیت حرکت دست که سبب فشار به محل عمل و کشش در ناحیه شود , عفونت و باز شدن زخم و استفاده از دخانیات احتمال ایجاد اسکار هیپرتروفیک(گوشت اضافه) افزایش مییابد. استفاده از شیت سلیکونی کرمهای مناسب و لیزر به رفع این اسکارها کمک میکند . گاهی بابد این اسکارها را برداشت و مجددا ترمیم کرد که این عمل یک تا دو سال بعد قابل انجام است.

سفت یا گلوله شدن قسمتی از بافت داخل سینه

که اکثرا بعلت نکروز چربی ایجاد میشود . چربی داخل سینه در بعضی نواحی داخل بخیه گیر افتاده یا خونرسانی آن مختل میشود و بافت چربی میمیرد ونکروز میشود در نهایت به کیست چربی تبدیل و بصورت توده سفت لمس میشود که گاهی دردناک میباشد . شیوع آن تا 22 درصد است. در سینه های چاق و بزرگ و افتاده و در مصرف دخانیات بیشتر دیده میشود . اکثرا خودبخود از بین میرود و به درمان خاصی نیاز ندارد . گاهی بعلت درد و عفونت نیاز به جراحی دارد.

لخته شدن خون در وریدها و آمبولی به ریه

در افراد چاق و با سابقه قبلی، در افراد با فعالیت بدنی کم، سابقه واریس، در اختلالات انعقادی خون، در عملهای طول کشیده و در انجام همزمان چند عمل جراحی دیده میشود . بستن پمپ فشار به پاها حین جراحی و استفاده از داروی ضد آمبولی به پیشگیری از این عارضه خطرناک کمک میکند.

اختلال شیردهی

یکی از عوارض مهم این نوع جراحی ها میباشد . به هر میزان که از بافت غددی سینه برداریم به همان میزان احتمال شیردهی کاهش می یابد . حتی اگر بعدا فرد باردار شود و سینه اش شیر تولید کند در اغلب موارد شیر کافی برای سیر کردن نوزاد تولید نمیشود و نیاز به شیر خشک هست . حتی در مواردی که بافت غددی قابل توجهی حین عمل حفظ میشود بعلت ایجاد التهابات داخل سینه احتمال بسته شدن مجاری شیری و اختلال در جریان شیر دهی در آینده وجود خواهد داشت . کلا این عملها برای خانمهایی توصیه میشود که تصمیم به فرزندآوری مجدد ندارند.

منبع:بیتوته