کلینیک مجازی کلینیک من معرفی برترین پزشکان
ورزش آلزایمر را درمان نمی کند اما تحقیقات نشان می دهد که ورزش منظم می تواند به کند شدن پیشرفت بیماری و در نتیجه داشتن زندگی با کیفیت بهتر کمک کند. علاوه بر تاخیر در پیشرفت، برخی مطالعات حاکی از آن است که ورزش حتی ممکن است خطر ابتلا به آلزایمر را نیز کاهش دهد.
ورزش های هوازی مانند پیاده روی تند، دویدن آرام یا شنا به جریان خون سالم به مغز کمک می کند و از تجمع پروتئین های مضری که با بیماری آلزایمر مرتبط هستند، می کاهد. با کاهش تجمع این پروتئین ها، ورزش منظم می تواند به کند شدن روند بیماری و بهبود عملکرد ذهنی و حافظه کمک کند.
فعال نگه داشتن بدن برای افراد مبتلا به آلزایمر، به ویژه در مراحل اولیه و میانی بیماری که تحرک بیشتری دارند، اهمیت ویژه ای دارد. ورزش در این مراحل می تواند باعث تقویت قوای جسمانی، بهبود انعطاف پذیری و استقلال فرد شود. همچنین با افزایش سن، حفظ تحرک و سلامت جسمانی در پیشگیری از مشکلات ناشی از بی تحرکی مانند پوکی استخوان نیز موثر است.
فعالیت بدنی در مراحل پیشرفته بیماری نیز می تواند مفید باشد. مطالعات نشان داده اند که ترکیبی از برنامه های تمرینی شامل ورزش های هوازی، تقویت کننده عضلات، تعادل و هماهنگی در این مراحل از بیماری مفید است. پزشکان ممکن است برای تقویت وضعیت بدن و کشش عضلات، نشستن بدون تکیه گاه برای چند دقیقه در روز یا دراز کشیدن روی تخت را توصیه کنند.
با این حال، قبل از شروع هر برنامه ورزشی جدید، به خصوص برای افراد مبتلا به آلزایمر، بهتر است با پزشک مشورت کرد تا از ایمنی و راحتی فرد در حین انجام حرکات اطمینان حاصل شود.
علاوه بر ورزش های سنتی، راه های دیگری نیز برای تحرک ماندن افراد مبتلا به آلزایمر وجود دارد. پیاده روی های منظم، باغبانی که شامل فعالیت هایی مانند کاشتن، وجین و آبیاری گیاهان می شود، رقص که هم جنبه ورزشی دارد و هم باعث تحریک ذهنی و سرگرمی می شود، و تمرین های ورزشی اصلاح شده با توجه به توانایی های فرد، همگی می توانند در تحرک ماندن فرد مبتلا به آلزایمر نقش داشته باشند. شرکت در گروه های ورزشی ویژه افراد مبتلا به آلزایمر نیز می تواند محیطی حمایتی و سرگرم کننده را برای تحرک و فعالیت بدنی فراهم کند.
مراقبت از فرد مبتلا به آلزایمر چالش های خاص خود را دارد که فراهم کردن فرصت هایی برای فعالیت بدنی نیز یکی از این موارد است. نکاتی برای تسهیل فعالیت بدنی در افراد مبتلا به آلزایمر شامل موارد زیر است:
- انتخاب فعالیت های آشنا و لذت بخش: انجام فعالیت هایی که فرد قبلا از آنها لذت می برده می تواند انگیزه و مشارکت او را افزایش دهد.
- حفظ روال منظم: داشتن برنامه ثابت از نظر زمان و مدت ورزش به ایجاد نظم و قابل پیش بینی بودن فعالیت ها کمک می کند و در نتیجه اضطراب و مقاومت فرد را کاهش می دهد.
- اصلاح فعالیت ها بر اساس توانایی ها: شدت و پیچیدگی فعالیت ها را باید با توجه به توانایی های فعلی فرد تنظیم کرد. بهتر است با حرکات ساده شروع کرد و به تدریج با تحمل فرد بر سختی تمرین ها افزود.
- ادغام تحریک ذهنی: گنجاندن فعالیت های تحریک کننده ذهن در حین انجام فعالیت بدنی می تواند مفید باشد. این فعالیت ها می توانند شامل بازی های ساده، حل پازل یا ترکیب حرکات ورزشی با انجام تکالیف ذهنی باشد.
- استفاده از موسیقی به عنوان انگیزه: موسیقی تاثیر قدرتمندی بر روحیه و مشارکت فرد دارد. پخش آهنگ های مورد علاقه فرد در حین فعالیت های بدنی می تواند انگیزه و لذت او را افزایش دهد.
- استفاده از دستبند یا پلاک شناسایی: اگر فرد مبتلا به آلزایمر به طور مستقل به پیاده روی می رود، بهتر است از دستبند یا پلاکی استفاده کند که روی آن نام و اطلاعات تماس شما نوشته شده باشد تا در صورت نیاز به کمک یا گیج شدن فرد، بتوان با شما ارتباط برقرار کرد.
در نهایت، داشتن تحرک و فعالیت بدنی منظم به سلامت مغز کمک می کند و اگرچه نمی توان با قطعیت گفت که از ابتلا به آلزایمر پیشگیری می کند، اما برخی تحقیقات نشان می دهند که خطر ابتلا را کاهش می دهد. بنابراین، ترکیب ورزش های هوازی، تمرین های قدرتی و فعالیت های تحریک کننده ذهن در برنامه روزانه می تواند به داشتن مغزی سالم تر و کاهش خطر ابتلا به آلزایمر کمک کند.
منبع: healthline
بیشتر بخوانید ” آلزایمر چه بلایی سر مغز می‌آورد؟ “
