یک تصور کلیشهای وجود دارد که میگوید نوجوانان تا لنگ ظهر میخوابند، اما افراد مسنتر صبح زود از خواب بیدار میشوند. به نظر میرسد در این کلیشه، حقیقتی وجود دارد که در واقع بخشی از روند طبیعی پیر شدن است.
متخصصان توصیه میکنند که افراد هفت ساعت یا بیشتر در طول شب بخوابند. آنها همچنین میگویند ساعت معینی به خواب رفتن برای بدن مفید است. با این حال، وقتی که افراد پا به سن میگذارند، میانگین خواب آنها هر ۱۰ سال، ۳۰ دقیقه کاهش مییابد. همچنین رفته رفته افراد تمایل دارند زودتر بخوابند و زودتر هم از خواب بیدار شوند. البته دلایل زیادی برای این اتفاق وجود دارد.
همه دلایل داخل مغز ماست
الگوی پیری و زودتر خوابیدن و بیدار شدن بیشتر به مغز مربوط میشود. وقتی پیر میشویم، مانند بسیاری از قسمتهای بدن ما، مغز هم دیگر به انداز کافی توانایی نخواهد داشت.
دکتر سایرام پاراتاساراتی، مدیر مرکز خواب و علوم دانشگاه آریزونا گفت: «سیمکشیهای مغز احتمالا دیگر به ورودیها پاسخ نمیدهد. چرا که مغز پیر شده است.» این ورودیها نشانگرهایی هستند که به ما کمک میکنند تشخیص دهیم در کدام ساعت روز قرار داریم. این ورودیها مواردی مانند نور روز، نشانههای اجتماعی، زمان صرف غذا و فعالیتهای بدنی است.
اهمیت این ورودیها را زمانی درک میکنید که در اتاق تاریک قرار داشته باشید. در واقع اگر در اتاقی بدون نور یا غذا محبوس شده باشید، تعیین روز و ساعت هم برایتان دشوار خواهد بود.